Sevmek?

Sevgi her şeyin en büyük, en gizemli ve en anlamlı sır gibi tutulan anahtarı…Neleri seviyorsunuz hayatta sordunuz mu kendinize, ne kadar çabaladınız daha da artsın diye uğurlarında? Ve ne kadar hak ettiğinizin vicdani muhasebesini yaptınız mı? Umarım sevdiklerinize olan sevginiz ve gösterdiğiniz değer doğru orantılıdır. Ama ben büyük tabloya henüz bakmaya çalıştığım bunun için kan ter döktüğüm şu yaşlarda kendimce şöyle diyorum.Ne kadar da küçüğüz, ne kadar da az değer veriyoruz, ne kadar da az şükrediyoruz. Bunları neden düşündüğümü de anlatayım. Çocukluğunuzda anne babanız size kardeş ister misin, biz anne baba olarak bir çocuk yapmaya karar verdik senin düşüncen nedir? Diye hiç sordular mı size, sizi parka götürmeden önce ne yapmak istediğinizi peki? Ya da eve bir eşya almadan önce sizin fikrinizi aldılar mı, eve misafir çağırmadan önce sordular mı? Duygularınızı kaç anne baba size paylaşmanız için özgüven verdi? Kaç kişi babasına sevgilisini anlattı, babasının omzunda ağladı? Sorduğunuz sorulara gerçek cevaplar verildi mi? Ayıp günahla büyütülmediniz mi? Eğer bunların cevaplarını verirken içiniz rahatsa siz zaten şu an olmak istediğiniz yerdesinizdir.Ben şanslıyım çünkü olmak istediğim yere doğru yürüyorum. Hani anne babalar çocuklarını çok seviyordu, onlar her şeyden değerliydi? Siz hiç eşinize sormadan bir şey alıyor musunuz evinize, yemek bile yaparken fikrini almıyor musunuz? Peki çocuk evin neresinde? Doğru, çocuk baştacı…Öyle ki çoğu zaman ebeveynlerin kaldırıp o baş tacını görmeleri baya zor olmalı. Siz değer vermeden değer göremezsiniz anneler ve babalar.Siz sevmeden sevilemezsiniz, yanında olmadan yandaş bulamazsınız her daim haklı ya da haksız olarak. Benim tavrım net. Bir çocuk bir evin ferdidir ve herkes kadar onunda her şeyde hakkı vardır. Haydi! kalkın çocuğunuza da sorun, onunla da paylaşın düşüncelerinizi ona da sorun, bir kere olsun o istemezse düşünmeyi ve iyileştirmeyi düşünün şartları. Bence zor değil, başarabilirsiniz. Bu hayatın küçük dehaların hem saygısına hem sevgisine hem de değerli düşüncelerine çok ihtiyacı var. Elinizi uzatın şimdi yavaşça…